Isuf Bajraktari: VV në tatëpjetë, LDK në rikthim: Fundi i epokës së iluzioneve politike

Nëse vendi shkon në zgjedhje, Vetëvendosje nuk do të dalë më ajo që ishte.Rënia e saj

tashmë ka nisur — jo si përplasje e menjëhershme, por si zbehje e ngadaltë e një ideali që e

ka humbur dritën.Dështimi për formimin e Qeverisë Kurti 3 është më shumë se krizë

numrash; është simptomë e një lëvizjeje që ka hyrë në vetëngopje.Dikur u pa si energji

revolucionare, sot është kthyer në burokraci politike që jeton me fjalët e veta të

djeshme.Albin Kurti nuk po përballet me opozitën, por me hijen e versionit të vet të

mëhershëm.Dhe kjo është beteja më e humbur që mund të ketë një lider.LDK – rikthimi i

heshtur i maturisëNdërsa VV bie në peshë, Lidhja Demokratike e Kosovës po ngjitet me

durim.Pas një dekade stuhish të brendshme, LDK ka rifituar atë që i mungonte më shumë:

balancën dhe besueshmërinë.Nuk po premton mrekulli, por po rikthen stabilitetin.Po i

afrohet qytetarit pa patetikë, pa histeri, pa fjalë të mëdha – dhe kjo po rezulton strategji

efikase.Në sondazhet e brendshme të partive, LDK tashmë shfaqet si forca e dytë me trend

rritës,e vetmja që mund ta kapitalizojë zhgënjimin e elektoratit të VV-së.Nëse ky ritëm

vazhdon, zgjedhjet e ardhshme mund ta rikthejnë LDK-në në rolin e boshtit të

qeverisjes.PDK – stabilitet pa frymë të rePDK pritet të shënojë një rënie të lehtë, thuajse

simbolike.Partia që dikur sundonte politikën kosovare sot ndodhet në një fazë neutraliteti:

nuk bie, por as nuk ngjitet.Ka një elektorat besnik, por pa magnet të ri politik.E ardhmja e

saj varet nga një riformatim i figurave udhëheqëse — diçka që, deri tani, mbetet në

pritje.AAK dhe Nisma – ekzistencë pa ndikimAAK dhe Nisma mbeten në pozitat e tyre

tradicionale.Janë parti që mbijetojnë, por nuk përcaktojnë asgjë.Në zgjedhje të reja, pritet të

ruajnë përqindjet e zakonshme,të mjaftueshme për të hyrë në Kuvend, por jo për të ndikuar

në drejtimin e qeverisjes.Ngërçi që s’do të zgjidhet me zgjedhjeNëse zgjedhjet mbahen pa

ndryshim në kulturën politike, Kosova do të dalë prej tyre po aq e bllokuar sa sot.Asnjë forcë

nuk do të ketë shumicë të pastër, e kombinimet e koalicioneve do të jenë edhe më të

ndërlikuara.Në mungesë të konsensusit dhe me një presidencë potencialisht bosh,vendi

mund të futet në fazën më të rrezikshme të paralizës institucionale që nga viti 2010.Fundi i

iluzioneve politikeVetëvendosje ndërtoi kapitalin e vet mbi ëndrrën e ndryshimit.Por kur

ëndrra zgjatet tepër, ajo shndërrohet në iluzion.Kurti dhe partia e tij po e zbulojnë këtë me

dhimbje, ndërsa LDK po mëson se koha e maturisë mund të jetë më e fortë se koha e

populizmit.PDK pret ringjalljen, ndërsa partitë e vogla ruajnë qetësinë e mbijetesës.Kosova

ka hyrë në fundin e një epoke – atë të iluzioneve politike.Tani i mbetet të zgjohet në epokën

e përgjegjësisë, nëse dëshiron të mos mbetet përgjithmonë në një gjumë politik me sy

hapur.“Kur idealet bëhen pretekste dhe ëndrrat bëhen pushtet, zgjedhjet nuk janë zgjidhje –

janë pasqyrë.”