“Gjatë aksionit “Saber” isha kryetar i grupit parlamentar të shumicës në Kuvendin e Serbisë, ndërsa Aleksandar Vuçiq ishte vetëm personi i tretë në numrin e deputetëve të Partisë së vogël Radikale Serbe. Sigurisht, ai më thirri mua në telefon, jo mua atë. Për këtë arsye më shumë se komike tingëllon teza e tij se i kam paraqitur ndonjë raport, të cilën e ka deklaruar në vitin 2019, duke folur se si është përgjuar prej vitesh”. Kështu e nis rrëfimin rreth vrasjes së Zoran Gjingjiqit, Bojan Pajtiq tash profesor në Fakultetin Juridik në Novi Sad.
Shasha: Liberalizimi i vizave punë e kryer, e pamundur që procesi të bllokohet
“Ndoshta ka menduar se dorëzimi i një denoncimi mund të klasifikohet si një bisedë, gjatë së cilës ai duke qarë përsëriste: “do të na arrestoni, do të na arrestoni”, dhe unë iu përgjigja se do të arrestoheshin kriminelët, jo kundërshtarët politikë”.
Siç shton ai, paniku dhe lotët e Viçiqit ishin rezultat i faktit se shumë anëtarë të klanit të Zemunit ishin në të njëjtën kohë anëtarë të SRS.
“Megjithatë, nuk kishte asnjë indikacion se Vuçiq ishte i përfshirë në ndonjë mënyrë në atentat. Më në fund, ai ishte përgjithmonë nën hijen e Sheshelit dhe Toma Nikoliqit dhe shërbeu për të sjellë burek dhe gjëra të tjera të nevojshme, kështu që frika dhe paniku i tij ishin para së gjithash pasojë e natyrës së tij dhe jo e veprimeve të tij”, shton Bojan Pajtiq. deklarata që ai bëri në filmin dokumentar “Zoran Gjingjiq – historia e Serbisë”, se si, pas vrasjes së ish-kryeministrit serb Zoran Gjinxhiq më 12 mars 2003, anëtar i atëhershëm i Partisë Radikale Serbe dhe president aktual i Serbia, Aleksandar Vuçiq, e ka thirrur në telefon “plotësisht në frikë dhe panik”.
“Vuçiq më thirri në telefon duke qeshur duke thënë ‘do na arrestoni’, krejt në frikë dhe panik, ‘pse të arrestojmë, pse të arrestojmë kundërshtarët politikë, për hir të Zotit do të arrestohen kriminelët dhe vrasësit. “, tha Pajtiq në dokumentarin kushtuan vrasjes së Gjingjiqit që u transmetua këto ditë në Serbi.