Ora..
Oh Zot,
me iku ora që matesha me të në çdo kohë,
e tash –
edhe po të dua,
s’kam ku ta marr.
Oh, ora ime e shtrenjtë,
sa shumë të deshta ty,
të deshta në çdo sekond
në çdo minutë,
mbase edhe akrepat tua –
sa shumë i deshta,
edhe pse ata, shpesh këndonin vet!
Por tani,
mbeta pa ty:
me kujtimet tua,
me imazhin tënd,
me zërin e akrepave tu kur binte ora, bir!
Sa mirë më kujtohesh, ora ime,
sidimos kur ti mbatje sekondat,
minutat e orët e tëra për mua,
në kohën e gjatë tashmë pa kthim,
duke të kujtuar ty, përgjithonë…
Oh, ora ime e çmuar
Me mungon shumë, Lindi
Me dashuri, babi