Gaza ime është gati për paqe. Hamasi po përpiqet ta shkatërrojë.
Moumen Al-Natour është avokat nga Gaza, bashkëthemelues i lëvizjes “Ne duam të jetojmë” dhe ish-i
burgosur politik i Hamasit.
Armëpushimi i presidentit Donald Trump e ka ndarë Gazën në dy realitete të ndryshme, në të dy anët e
“vijës së verdhë” përtej së cilës Forcat e Mbrojtjes së Izraelit (IDF) janë tërhequr sipas Fazës së Parë të
marrëveshjes së armëpushimit. Në njërën anë është një Gaza që dëshiron me dëshpërim që plani i
Trumpit të ketë sukses; në anën tjetër është një Gaza që po tërhiqet sërish drejt humnerës. Është e
pamundur që këto dy Gaza të ekzistojnë njëkohësisht për më shumë se një çast — dhe shumë shpejt
njëra do ta përpijë tjetrën. Luftimet gjatë fundjavës tregojnë sa e brishtë mbetet ky ekuilibër.
Gaza ime, ajo ku dua të jetoj, ndodhet mes Izraelit dhe vijës së verdhë. Aty lufta ka marrë fund dhe në
ajër ndihet ndryshimi. Njerëzit kanë qasje në ushqim, ilaçe dhe energji elektrike. Dhe shenjat e tjera të
normalitetit po fillojnë të kthehen, si për shembull disa fëmijë që po rikthehen në shkollë. Kjo është Gaza
që pret me padurim të bashkëpunojë me një administratë të re civile dhe me një forcë ndërkombëtare
mbrojtëse që do të ruajë paqen ndërsa Izraeli tërhiqet. Pothuaj askush atje nuk flet më me ngrohtësi ose
pozitivisht për Hamasin — për herë të parë, nuk kanë më nevojë ta bëjnë këtë.
Në Gazën time ka qindra udhëheqës lokalë që janë gati të punojnë me partnerët tanë të rinj
ndërkombëtarë për ta bërë Gazën një histori suksesi. Nga imamë dhe mësues, te organizatorë
komunitarë dhe udhëheqës politikë të së ardhmes, ne mund të bëjmë shumë nga puna bazë për ta
rindërtuar shoqërinë gazane me forcat tona.
Prej shumë vitesh kam qenë i përfshirë thellësisht në lëvizjen e shoqërisë civile nëntokësore të Gazës,
pjesa më e madhe e së cilës është përgatitur për një moment të panjohur — një mundësi për t’u çliruar
nga sundimi mizor i Hamasit dhe për të thyer ciklin e luftës me Izraelin. Ky moment ka ardhur, dhe jam i
bindur se kjo është mundësia për të cilën kam protestuar, organizuar dhe vuajtur gjithë jetën time. Ia
kanë vlejtur plagët dhe frika për të parë se mund të ekzistojë një e ardhme ndryshe këtu.
Por në anën tjetër të vijës së verdhë ekziston një Gaza tjetër, që do të bëjë gjithçka për ta parandaluar
këtë ndryshim. Aty lufta vazhdon — jo më mes Izraelit dhe Hamasit, por mes Hamasit dhe vetë Gazës. Në
pothuaj dy javët që kanë kaluar që nga nënshkrimi i marrëveshjes së Trumpit, dhe në mungesë të
ushtarëve të IDF-së, Hamasi është shfaqur sërish nga rrjeti i tij i tuneleve dhe po rivendos kontrollin në
mënyrën më të dhunshme të mundshme, rikthimi i tij shoqërohet me një valë gjakderdhjeje të
tmerrshme që synon çdo formë të mosbindjes së brendshme — reale apo të imagjinuar, të shkuar apo të
tashme.
Pa izraelitë në objektivat e tyre, pa pengje për t’i torturuar dhe pa udhëheqës që mund t’u japin një
identitet të ri, Hamasi po e kthen poshtërimin dhe zemërimin e tij kundër palestinezëve që ndodhën në
anën e gabuar të vijës së verdhë kur mbaroi lufta. Qoftë duke ekzekutuar burra të lidhur në rrugë apo
duke zhvilluar luftime pranë spitaleve, dhuna e Hamasit ndaj palestinezëve është bërë aq e ashpër dhe
aq e përgjakshme sa do të mendoje se armiku i tyre i vërtetë janë palestinezët, jo izraelitët.
Dhe në një farë mënyre, kjo mund të jetë e vërtetë. Mizoritë e Hamasit ndaj pengjeve izraelite janë
përsosur për shumë vite mbi trupat palestinezë — pa asnjë zemërim ndërkombëtar. Gjatë luftës, miku im
Ahmed al-Masri, një gazetar lokal, iu thyen gjymtyrët nga Hamasi para se të lihej i vdekur në rrugë që
familja e tij ta gjente. Kam humbur shumë miq nga barbaria e Hamasit dhe kam qenë pranë humbjes së
jetës time më shumë se një herë.
Nëse nuk i kundërvihemi Hamasit tani që po vret palestinezë dhe po shkel kushtet e marrëveshjes së
paqes, atëherë po i tregojmë botës se do të qëndrojë duarkryq ndërsa Hamasi rimerr pjesën tjetër të
Gazës, duke shuar përfundimisht shpresat dhe ëndrrat e mia.
Një përfundim i tillë do të ishte tragjedi jo vetëm për palestinezët, por edhe për pjesën tjetër të botës.
Nëse Hamasi ruan qoftë edhe një këmbë në Gaza, ai do të minojë dhe shkatërrojë shpejt përparimin që
po përpiqemi të arrijmë. Zgjidhja e vetme është ta detyrojmë Hamasin të zbatojë kushtet e marrëveshjes
— të dorëzojë armët dhe t’ia lërë të ardhmen e Gazës njerëzve që u është mohuar zëri për një brez të
tërë, në vend që të lëmë një boshllëk që ai do ta shfrytëzojë. Krijimi dhe vendosja e një force
ndërkombëtare stabilizuese, siç parashikohet në plan, nuk mund të vijë mjaftueshëm shpejt.
Të tjera
Aktuale
Abdixhiku thumbon Kurtin: Çdo qytetar i Kosovës, po të kishte 48 deputetë, do ta siguronte shumicën
Kryetari i Lidhjes Demokratike të Kosovës
Aktuale
Debati i ashpër Syla-Buzhala për opozitën: Pe shani LDK’në e PDK’në, Fatmirin kurrë
Sonte në Pressing diskutohet për përpjekjet
Aktuale
A krijohet qeveria sipas Buzhalës?
Analisti Berat Buzhala vlerëson se opozita