1. DIN MEHMETI:Ademi është i prirur të flasë nga pozita armiqësore.
Dëshmitari i parë, Din Mehmeti, para organit të Punëve të Brendshme deklaron:
Dëshmitari Din Mehmeti, i lindur në Junik, nga i ati Mehmet, 28 vjeçar, me profesion student i letërsisë, jeton në Qytetin e Studentëve, nr. 943, Beogradi Ri, marrëdhëniet e tij me të pandehurin: i njohur dhe pa lidhje familjare. I pyetur lidhur me lëndën penale në shqyrtim deklaroi:
Të pandehurin Adem Demaçi e njoh që nga viti 1954, sepse atëherë ishte student në Beograd. Me të jam takuar në Beograd, por edhe më vonë pasi i ka lënë studimet, në Prishtinë. Me kujtohen veprimet armiqësore të Demaçit dikund në pranverën e vitit 1958 kur jemi takuar në hotelin “Nova Jugosllavia” në Prishtinë, unë, Adem Demaçi, Zekeria Cana, Fahredin Gunga, Ali Aliu, Hysni Hoxha, të gjithë studentë në Beograd. Me këtë rast para nesh Demaçi ka folur për diskriminim që po bëhet ndaj shqiptarëve në Kosmet nga ana e pushtetit. Lidhur me shkollat ka thënë se po punohet për heqjen e gjuhëve të pakicave me qëllim që të diskriminohen shqiptarët. Në lidhje me shpërnguljen e shqiptarëve për në Turqi Ademi ka thënë me këte rast se pushteti i këtushëm po e bën këtë me paramendim, se pushteti nuk po e ndalon këte shpërngulje, por po e lejon shpërnguljen e tillë me qëllime të këqija. Nuk më kujtohet se çka ka thënë lidhur me këtë dhe a e ka shpjeguar detajisht. Ka folur edhe për aksionin e mbledhjes së armëve në Kosmet, por detajet pë këtë nuk më kujtohen.
Pas bisedës kemi dalë nga hoteli dhe jemi nisur kah Shkolla Normale për të fjetur. Rrugës Ademi ka folur edhe për çështjen e Kosmetit. Na ka thënë se ai duhet t’u thotë të gjithëve se çka mendon, dhe se pushteti dëshiron t’i ndajë shqiptarët që të mos mendojnë të gjithë njësoj. Ka thënë, gjithashtu, se mendon që çështja e Kosmetit mund të zgjidhet me luftë, me ç’rast Jugosllavia do të humbaste disa territore të saj. Kosmetin do ta merrte Shqipëria, përkatësisht ka thënë se do t’i humbaste territore
që nuk janë të saj. Unë, Ademit, në katër sy ia kam tërhequr vërejtjen se nuk duhet të bisedojë në këte mënyrë, sepse kjo nuk na vyen.
Dikund në verën e viti 1958, e kam takuar përsëri Adem Demaçin, dikund në Prishtinë, kur më ka thënë diçka të papërcaktuar se çdo gjë do të jetë në rregull, vetëm kërkohet durim. Për këtë nuk kam menduar fare, sepse di se Ademi është i prirur të flasë nga pozita armiqësore.
Tjetër nuk kam çka të them. Procesverbalin e kam lexuar dhe e nënshkruaj, sepse në të janë përfshirë fjalët e mia.
U krye në orën 13 e 30 minuta. Procesmbajtës: Xhavit Shabani. Organi i autorizuar hetues: Momo Çanoviq Dëshmitari: Din Mehmeti (Në dokumentet origjinale të gjitha nënshkrimet ruhen autentike)
Dëshmitari Din Mehmeti, i lindur në Junik, nga i ati Mehmet, 28 vjeçar, me profesion student i letërsisë, jeton në Qytetin e Studentëve, nr. 943, Beogradi Ri, marrëdhëniet e tij me të pandehurin: i njohur dhe pa lidhje familjare. I pyetur lidhur me lëndën penale në shqyrtim deklaroi:
Të pandehurin Adem Demaçi e njoh që nga viti 1954, sepse atëherë ishte student në Beograd. Me të jam takuar në Beograd, por edhe më vonë pasi i ka lënë studimet, në Prishtinë. Me kujtohen veprimet armiqësore të Demaçit dikund në pranverën e vitit 1958 kur jemi takuar në hotelin “Nova Jugosllavia” në Prishtinë, unë, Adem Demaçi, Zekeria Cana, Fahredin Gunga, Ali Aliu, Hysni Hoxha, të gjithë studentë në Beograd. Me këtë rast para nesh Demaçi ka folur për diskriminim që po bëhet ndaj shqiptarëve në Kosmet nga ana e pushtetit. Lidhur me shkollat ka thënë se po punohet për heqjen e gjuhëve të pakicave me qëllim që të diskriminohen shqiptarët. Në lidhje me shpërnguljen e shqiptarëve për në Turqi Ademi ka thënë me këte rast se pushteti i këtushëm po e bën këtë me paramendim, se pushteti nuk po e ndalon këte shpërngulje, por po e lejon shpërnguljen e tillë me qëllime të këqija. Nuk më kujtohet se çka ka thënë lidhur me këtë dhe a e ka shpjeguar detajisht. Ka folur edhe për aksionin e mbledhjes së armëve në Kosmet, por detajet pë këtë nuk më kujtohen.
Pas bisedës kemi dalë nga hoteli dhe jemi nisur kah Shkolla Normale për të fjetur. Rrugës Ademi ka folur edhe për çështjen e Kosmetit. Na ka thënë se ai duhet t’u thotë të gjithëve se çka mendon, dhe se pushteti dëshiron t’i ndajë shqiptarët që të mos mendojnë të gjithë njësoj. Ka thënë, gjithashtu, se mendon që çështja e Kosmetit mund të zgjidhet me luftë, me ç’rast Jugosllavia do të humbaste disa territore të saj. Kosmetin do ta merrte Shqipëria, përkatësisht ka thënë se do t’i humbaste territore
që nuk janë të saj. Unë, Ademit, në katër sy ia kam tërhequr vërejtjen se nuk duhet të bisedojë në këte mënyrë, sepse kjo nuk na vyen.
Dikund në verën e viti 1958, e kam takuar përsëri Adem Demaçin, dikund në Prishtinë, kur më ka thënë diçka të papërcaktuar se çdo gjë do të jetë në rregull, vetëm kërkohet durim. Për këtë nuk kam menduar fare, sepse di se Ademi është i prirur të flasë nga pozita armiqësore.
Tjetër nuk kam çka të them. Procesverbalin e kam lexuar dhe e nënshkruaj, sepse në të janë përfshirë fjalët e mia.
U krye në orën 13 e 30 minuta. Procesmbajtës: Xhavit Shabani. Organi i autorizuar hetues: Momo Çanoviq Dëshmitari: Din Mehmeti (Në dokumentet origjinale të gjitha nënshkrimet ruhen autentike)
2. NDUE PASHKU:. Demaçin e njoh si njeri që armiqësisht paraqitet ndaj rregullimit shoqëror në Jugosllavi
Dëshmitari i dytë para organit hetues deklaron:
Adem Demaçin, redaktor dhe shkrimtar nga Prishtina, i cili punon në Sipërmarrjen Botuese “Rilindja” në Prishtinë, e njoh për se afërmi prej vitit 1955, prej kthimit të tij nga studimet në Beograd. Si nxënës i Gjimnazit kam filluar të shoqërohem me Demaçin, dhe pas kryerjes se maturës më 1958, punojmë bashkë në të njëjtën sipërmarrje, unë si gazetar e ai si redaktor i edicionit. Bisedat tona të para kanë filluar për letërsinë, kurse më vonë Demaçi, para meje, do të fillojë biseda politike për të cilat unë nuk isha gatshëm. Demaçin e njoh si njeri që armiqësisht paraqitet ndaj rregullimit shoqëror në Jugosllavi. Në biseda me mua theksonte se në Kosmet nënçmohet kultura e pakicës shqiptare. Pushteti me qëllim vepron në atë mënyrë që në shkolla të zhvillohet mësimi në gjuhën serbe dhe jo në atë shqipe, edhe përkundër asaj se ka mjaft arsimtarë shqiptarë. Një pjesë të arsimtarëve pushteti me qëllim i largon nga procesi arsimor. E njëjta vijë ndiqet edhe në veprimtarinë botuese. Pushtetarët kompetentë ndalojnë botimin e veprave të disa shkrimtarëve shqiptarë, dhe përmend rastin e Gjergj Fishtës, me tezat e të cilit Dermaçi pajtohet dhe përpiqej të më bindte edhe mua në drejtësinë e tyre. Në të vërtetë. Demaçi thotë se Fishta ka pasur plotësisht të drejtë kur thoshte se Kosmeti është pjesë përbërëse e Shqipërisë dhe kjo është e drejtë historike e saj.
Fjalimi i Demaçit përqendrohej në gjendjen e mjerueshme të shqiptarëve në Kosmet dhe në pozitën e pabaratë të tyre në krahasim me kombësitë e tjera- serbët e të tjerët. Sikur t’i bashkangjitej Kosmeti – Shqipërisë atëherë nuk do të kishte më shqiptarë sharraxhi.
Procesverbali më është lexuar dhe të dhënat në të janë të vërteta, andaj e pranoj për timin dhe e nënshkruaj.
Procesmbajtës: Momir Çanoviq, Organi i autorizuar hetues: Vojisllav Mihajlloviq.
Dëshmitari: Ndue Pashku.
Adem Demaçin, redaktor dhe shkrimtar nga Prishtina, i cili punon në Sipërmarrjen Botuese “Rilindja” në Prishtinë, e njoh për se afërmi prej vitit 1955, prej kthimit të tij nga studimet në Beograd. Si nxënës i Gjimnazit kam filluar të shoqërohem me Demaçin, dhe pas kryerjes se maturës më 1958, punojmë bashkë në të njëjtën sipërmarrje, unë si gazetar e ai si redaktor i edicionit. Bisedat tona të para kanë filluar për letërsinë, kurse më vonë Demaçi, para meje, do të fillojë biseda politike për të cilat unë nuk isha gatshëm. Demaçin e njoh si njeri që armiqësisht paraqitet ndaj rregullimit shoqëror në Jugosllavi. Në biseda me mua theksonte se në Kosmet nënçmohet kultura e pakicës shqiptare. Pushteti me qëllim vepron në atë mënyrë që në shkolla të zhvillohet mësimi në gjuhën serbe dhe jo në atë shqipe, edhe përkundër asaj se ka mjaft arsimtarë shqiptarë. Një pjesë të arsimtarëve pushteti me qëllim i largon nga procesi arsimor. E njëjta vijë ndiqet edhe në veprimtarinë botuese. Pushtetarët kompetentë ndalojnë botimin e veprave të disa shkrimtarëve shqiptarë, dhe përmend rastin e Gjergj Fishtës, me tezat e të cilit Dermaçi pajtohet dhe përpiqej të më bindte edhe mua në drejtësinë e tyre. Në të vërtetë. Demaçi thotë se Fishta ka pasur plotësisht të drejtë kur thoshte se Kosmeti është pjesë përbërëse e Shqipërisë dhe kjo është e drejtë historike e saj.
Fjalimi i Demaçit përqendrohej në gjendjen e mjerueshme të shqiptarëve në Kosmet dhe në pozitën e pabaratë të tyre në krahasim me kombësitë e tjera- serbët e të tjerët. Sikur t’i bashkangjitej Kosmeti – Shqipërisë atëherë nuk do të kishte më shqiptarë sharraxhi.
Procesverbali më është lexuar dhe të dhënat në të janë të vërteta, andaj e pranoj për timin dhe e nënshkruaj.
Procesmbajtës: Momir Çanoviq, Organi i autorizuar hetues: Vojisllav Mihajlloviq.
Dëshmitari: Ndue Pashku.
3. SYLEJMAN DRINI: Demaçit ia kam tërhequr vërejtjen…
Dëshmitari i tretë Sylejman Drini, më datën 6.12.1958, në Prishtinë, para organit të autorizuar të Punëve të Brendshme deklaron:
Të pandehurin Adem Demaçi e njoh që nga viti 1956, kur ka ardhur në Sipërmarrjen Botuese “Mustafa Bakija”, tani “Rilindja”. Deri në arrestimin e tij kemi qenë bashkë në një zyrë në Redaksinë e Edicionit të “Rilinjdes”.
Kur është shtuar propaganda ndaj Jugosllavisë dhe vendeve të tjera nga ana e Shqipërisë, kam vërejtur se Demaçi gjithnjë e më shpesh lexonte artikuj nga shtypi lidhur me fushatën kundër Jugosllavisë dhe të njëjtit artikuj i komentonte, gjegjësisht na i përcillte ato që i lexonte dhe që i dëgjonte. Pas mbajtjes se fjalimit të Enver Hoxhës, diku në vitin 1957. disa fragmente nga ky fjalim, Demaçi, i komentoi para meje. Më ka thënë se në këtë fjalim Enveri ka treguar se si pushteti jugosllav po i maltreton shqiptarët në Kosmet, duke mos u dhënë kurrfarë të drejtash nacionale. duke e ngulfatur kulturën e tyre nacionale, se si pushteti me plan po i shpërngul shqiptarët për në Turqi dhe kështu po bënë denacionalizimin kësaj pakice. M’i ka treguar të gjitha më të këqijat që i ka thënë Enveri në këte fjalim. Për qëndrimin e këtillë, Demaçit ia kam tërhequr vëre – që të jetë më i kujdesshëm për faktet që i sjell Enveri në fjalimin e vet Nuk me kujtohet nëse Demaçi para meje të këte vërtetuar se faktet që sjell Enver Hoxha lidhur me pozitën e pakicës shqiptare në Kosmet. jané të sakta. Gjithashtu, para meje ka folur edhe për fjalimin e Fadil Hoxhés, në të cilin Fadili i ka dhënë një përgjigje paraqitjes se Enver Hoxhës. Per çështjen turke, gjegjësisht për shpërnguljen e shqiptarëve për në Turqi, Demaçi ka diskutuar diçka në praninë time, por saktësisht nuk me kujtohet se si e ka komentuar këtë.
Më kujtohet se Demaçi e ka komentuar një artikull të botuar në NIN, në të cilin është dhënë përgjigjja e një deklarate të një udhëheqësi bullgar, në lidhje me Bullgarinë e Shën Stefanit. Në lidhje me këte artikull Demaçi ka thënë se në rast të fitores së luftës, rusët do t’ia jepnin Kosmetin – Shqipërisë, kurse Maqenoninë – Bullgarisë. Këtë deklaratë Demaçi e ka thënë diku në muajin gusht të vitit 1958 në zyrën ku punonte. Me një rast në zyrën e ish Sipërmarrjes “Mustafa Bakija” Demaçi para meje, Mehmet Gjevorit e Eshref Kiserit, ka thënë se do të formojë partinë e të verbërve, ngase mbante syza. Kur e ka thënë këtë nuk e kam kuptuar çka ka menduar dhe as çka ka dashur të thotë.
Nuk më kujtohet që para meje të ketë folur për çështje politike. Procesverbalin e kam lexuar dhe në të janë shënuar fjalët e mia, prandaj e nënshkruaj.
U krye në orën 13. Procesmbajtës: Leposava Bukonjiq. Organi i autorizuar hetues: Momir Çanoviq. Dëshmitari: Sylejman Drini
Të pandehurin Adem Demaçi e njoh që nga viti 1956, kur ka ardhur në Sipërmarrjen Botuese “Mustafa Bakija”, tani “Rilindja”. Deri në arrestimin e tij kemi qenë bashkë në një zyrë në Redaksinë e Edicionit të “Rilinjdes”.
Kur është shtuar propaganda ndaj Jugosllavisë dhe vendeve të tjera nga ana e Shqipërisë, kam vërejtur se Demaçi gjithnjë e më shpesh lexonte artikuj nga shtypi lidhur me fushatën kundër Jugosllavisë dhe të njëjtit artikuj i komentonte, gjegjësisht na i përcillte ato që i lexonte dhe që i dëgjonte. Pas mbajtjes se fjalimit të Enver Hoxhës, diku në vitin 1957. disa fragmente nga ky fjalim, Demaçi, i komentoi para meje. Më ka thënë se në këtë fjalim Enveri ka treguar se si pushteti jugosllav po i maltreton shqiptarët në Kosmet, duke mos u dhënë kurrfarë të drejtash nacionale. duke e ngulfatur kulturën e tyre nacionale, se si pushteti me plan po i shpërngul shqiptarët për në Turqi dhe kështu po bënë denacionalizimin kësaj pakice. M’i ka treguar të gjitha më të këqijat që i ka thënë Enveri në këte fjalim. Për qëndrimin e këtillë, Demaçit ia kam tërhequr vëre – që të jetë më i kujdesshëm për faktet që i sjell Enveri në fjalimin e vet Nuk me kujtohet nëse Demaçi para meje të këte vërtetuar se faktet që sjell Enver Hoxha lidhur me pozitën e pakicës shqiptare në Kosmet. jané të sakta. Gjithashtu, para meje ka folur edhe për fjalimin e Fadil Hoxhés, në të cilin Fadili i ka dhënë një përgjigje paraqitjes se Enver Hoxhës. Per çështjen turke, gjegjësisht për shpërnguljen e shqiptarëve për në Turqi, Demaçi ka diskutuar diçka në praninë time, por saktësisht nuk me kujtohet se si e ka komentuar këtë.
Më kujtohet se Demaçi e ka komentuar një artikull të botuar në NIN, në të cilin është dhënë përgjigjja e një deklarate të një udhëheqësi bullgar, në lidhje me Bullgarinë e Shën Stefanit. Në lidhje me këte artikull Demaçi ka thënë se në rast të fitores së luftës, rusët do t’ia jepnin Kosmetin – Shqipërisë, kurse Maqenoninë – Bullgarisë. Këtë deklaratë Demaçi e ka thënë diku në muajin gusht të vitit 1958 në zyrën ku punonte. Me një rast në zyrën e ish Sipërmarrjes “Mustafa Bakija” Demaçi para meje, Mehmet Gjevorit e Eshref Kiserit, ka thënë se do të formojë partinë e të verbërve, ngase mbante syza. Kur e ka thënë këtë nuk e kam kuptuar çka ka menduar dhe as çka ka dashur të thotë.
Nuk më kujtohet që para meje të ketë folur për çështje politike. Procesverbalin e kam lexuar dhe në të janë shënuar fjalët e mia, prandaj e nënshkruaj.
U krye në orën 13. Procesmbajtës: Leposava Bukonjiq. Organi i autorizuar hetues: Momir Çanoviq. Dëshmitari: Sylejman Drini
Ne vazhdim do te lexoni edhe deshmite e Shefqet Popoves, Zekirja Canës, Ali Aliut, Fahredin Gungës etj
