Që në mëngjes, një radhë tashmë është krijuar jashtë zyrës së regjistrimit të papërshkrueshëm në skajin perëndimor të Kievit. Disa nga ata që presin janë të veshur me rroba të rastësishme, por disa nga gratë janë të veshura me të bardha dhe mbajnë buqeta me lule.
Ky nuk është vendi i ëndrrave të dasmave të askujt, dhe megjithatë, është një vend shumë i njohur në një të martë të rastësishme në korrik.
Kur është radha e tyre, Vlada, me një fustan të bardhë me dantella, i pëshpërit burrit të saj , Ivanit, “e gjithë jeta ime ka çuar deri më sot”, ndërsa ata ecin brenda dorë për dore.
“Procedura [dasma] në vetvete u bë më e lehtë gjatë ligjit ushtarak. Ishte më e vështirë për mua të shkoja këtu [në Kiev] sesa të martohesha në të vërtetë,” tha ai për CNN pasi lidhi martesën.
Vlada, një arkitekt, dhe Ivan janë pjesë e asaj që, në mënyrë anekdotike, duket të jetë një rritje e çifteve ukrainase ku të paktën një anëtar po shërben në ushtri duke u shkëputur në një njoftim të shkurtër. Kjo është pjesërisht falë ligjit ushtarak, i cili ka hequr periudhën e zakonshme njëmujore të pritjes ndërmjet njoftimit të autoriteteve për qëllimin për t’u martuar dhe vetë dasmës. Ndryshimi synon të lejojë çiftet ushtarake të martohen me kohën e kufizuar që kanë.
“Tani ne po jetojmë në një kohë shumë të rrezikshme dhe ndoshta njerëzit që po planifikonin të nesërmen, pasnesër ose pas një viti të martoheshin, e kanë kuptuar se ne po jetojmë sot — këtu dhe tani. Ndoshta këtu është vendi i tyre. vendimi vjen nga”, tha zyrtarja e dasmës Oksana Poberezhets për CNN nga dhoma e ndriçuar mirë, ku ajo kryen ceremonitë pa zbukurime.
Lufta, me sa duket, i ka vënë gjërat më të rëndësishme të jetës në perspektivë. Çifti i ardhshëm, Tatiana Yanova dhe Sergey Yanov, janë së bashku për tetë vjet. Papritur, lufta e bëri martesën të dukej si një prioritet urgjent.
“Lufta më shqetëson më shumë se çdo gjë tjetër,” tha Sergey, i veshur me kamuflazh, jashtë zyrës së regjistrimit. Kjo ishte dita e vetme dhe e vetme që ai mundi të largohej nga lufta aq gjatë sa të martohej. Tatiana thotë se ceremonia e tyre e thjeshtë e zyrës së regjistrimit nuk ishte “siç e parashikuam dasmën tonë, por kishim vetëm një ditë, kështu që donim ta shfrytëzonim sa më shumë.”
Në një intervistë me radion ukrainase në prill, zëvendësministrja e drejtësisë Valeria Kolomiets tha se më shumë çifte ukrainase ishin martuar që nga fillimi i luftës sesa pritej normalisht.
“Numri i njerëzve që dëshirojnë të martohen është rritur, dhe kjo është veçanërisht për shkak të ligjit ushtarak”, tha ajo.
“Rrethanat e sotme çojnë në faktin se njerëzit ndonjëherë nuk kanë mundësi të presin.Sepse të gjithë ne jemi gjetur në rrethana që nuk e dimë se çfarë do të ndodhë nesër dhe as sot deri në mbrëmje.
“Që këta persona të mos kenë probleme ligjore në të ardhmen, kanë mundësinë dhe duhet të zyrtarizojnë marrëdhënien e tyre sa më shpejt që të jetë e nevojshme”.
Disa nuk mund të gjejnë as një ditë të vetme për t’u martuar — Anna Khutorian, e cila jeton në qytetin Zolotonosha, në rajonin Cherkassy të Ukrainës qendrore, u fejua pak para se bashkëshorti i saj tani të dërgohej në luftë.
Duke mos dashur të prisnin, tha Khutorian, ata përfituan nga ligjet e relaksuara të martesës dhe ajo tha “po” në një telefonatë video në Telegram me burrin e saj dhe zyrtarin e dasmës, ndërsa brenda një dyqani ushqimor po merrte kafe me një mik.
Përveç dashurisë, Khutorian tha se ajo është shumë e vetëdijshme për praktikat e kthjellta që e bëjnë martesën të rëndësishme — si të qenit në gjendje të vizitojë burrin e saj nëse ai plagoset, ose të lejohet të bëjë rregullime për funeralin e tij nëse ai vritet në betejë.
Ceremonia e romanit të çiftit, e zhvilluar më 31 mars, ishte aq e improvizuar sa Khutorian nuk ka as një foto — vetëm një kopje të certifikatës së martesës që iu dorëzua më pas.
Dhe ajo ende nuk e ka parë personalisht burrin e saj që kur u martuan më shumë se tre muaj më parë — “vetëm përmes telefonit”, tha Khutorian me një psherëtimë, marrë nga CNN, transmeton Botapress.info
