“Kapiten Ukraina”, presidenti i parë “i vërtetë” i Ukrainës, një hero, një udhëheqës. Nuk do ta kisha menduar kurrë se do të shihja njerëz që përdorin këto terma për t’iu referuar Volodymyr Zelensky.
Në vitin 2019, unë nuk e votova për të. Ashtu si disa ukrainas të tjerë, nuk besoja se Zelensky, një komedian, aktor dhe argëtues pa përvojë në politikë, ishte i përshtatshëm për këtë punë. Fushata e tij ishte idealiste, por i mungonte thelbi. Ai shpesh ishte i paqartë dhe ngriti shqetësime se ku qëndronte ndaj Rusisë. Ai kishte mbështetësin e tij të fuqishëm, miliarderin që zotëronte stacionin televiziv që transmetonte “Shërbëtori i Popullit”, shfaqje që e bëri Zelensky një yll. Por ai fitoi me mbështetje dërrmuese.
Nuk më bëri përshtypje administrata e tij. Ai premtoi se do të luftonte korrupsionin, por, si reportere investigative, pashë se si përpjekjet e tij ishin selektive. Ai emëroi besnikë dhe miq në poste të fuqishme dhe aleatët e tij rrallë përballeshin me pasoja kur futeshin në grackën e skandaleve. Në tre vitet e tij të para në detyrë, ai tregoi një anë të vërtetë populiste. Atij i pëlqente ta dashuronin njerëzit. Ai ishte shumë i ndjeshëm edhe ndaj kritikave mediatike.
Por Zelensky gjithashtu tregoi disa shenja premtuese. Ai refuzoi të dorëzohej ndaj kërkesave të Putinit për të shpërbërë Ukrainën e për ta shitur në pjesë. Ai refuzoi negocimin e paqes në Donbas me udhëheqësit e emëruar nga Rusia dhe sugjeroi që një ftesë për diskutim t’u bëhet vendasve të Donbasit të shkatërruar nga lufta që u zhvendosën në Kiev. Rusia nuk ishte e lumtur.
Ndërsa afrohej një konflikt më i gjerë me Rusinë, Zelensky mërziti publikun duke ulur vazhdimisht kërcënimin e një pushtimi. Dukej sikur ai ishte në mohim, gjë që u dha ukrainasve një arsye për të humbur besimin tek ai.
Shumë u larguan nga vendi javë më parë nga frika se Ukraina do të dorëzohej nëse Putin do të pushtonte. Shumë pyesnin nëse Zelensky do të kundërshtonte. Më duhet të pranoj se u largova nga Kievi për në një qytet tjetër aty pranë disa ditë më parë për të njëjtën arsye.
Por tani, unë dhe shumë kolegë të mi po përpiqemi të gjejmë mënyra për t’u kthyer në kryeqytet për të mbuluar rezistencën atje. Përgjigja e guximshme e Zelensky më ka bërë të rimendoj. Udhëheqja e Ukrainës nuk po dorëzohet. Shumë ekspertë menduan se Kievi do të binte brenda 24 orëve – por katër ditë më vonë beteja vazhdon.
Më vjen mirë që Zelensky ka dëshmuar se skeptikët e kanë gabim si unë. Një sondazh i ri tregon se ai ka mbështetjen në 91 për qind, tre herë më shumë se sa ishte në dhjetor. Mbrojtja e tij ndaj Ukrainës meriton lëvdata. Trimëria e tij është frymëzuese. Kur Shtetet e Bashkuara ofruan ta evakuonin për shkak të shqetësimeve për sigurinë e tij, ai u përgjigj: “Lufta është këtu; Unë kam nevojë për municion, jo për një udhëtim”.
Aktori i kthyer në president u pengua dhe nuk i përmbushi pritjet e mia në fillim – por tani ai ka treguar se nuk po i shmanget përgjegjësisë më të madhe si një lider kombëtar: mbrojtjen e popullit të tij.
Unë, si gazetar, do të vazhdoj ta mbuloj Zelenskyn me pavarësi dhe rigorozitet, duke e lavdëruar ose duke i përmendur gabimet e tij kur është e nevojshme. Presioni vetëm do të rritet. Zelensky ka besimin e kombit dhe të një pjese të madhe të botës. Shpresoj që ai të vazhdojë kështu.
(Anna Myroniuk është një gazetare dhe drejtuese e hetimeve në Kiev Independent)
*Marrë nga Washington Post, transmeton Botapress.info/
