104 organizata ndihmëse pretendojnë se Izraeli i pengon të veprojnë në Rripin e Gazës, por një hetim
tregon se vetëm 20 prej tyre kanë aplikuar realisht për leje, ndërsa qëllimi i vërtetë është të dëmtojnë
reputacionin ndërkombëtar të Izraelit. Sipas OKB-së, një sasi masive ushqimi hyn në Gaza, por shumica
grabitet gjatë rrugës dhe vetëm një pjesë e vogël arrin në destinacion. Vlerësimet tregojnë: jo vetëm që
Izraeli nuk është përgjegjës për urinë – sasia ditore e kalorive për person është në fakt dyfishi i
standardit.
Nga Ben-Dror Yemini
Organizatat e ndihmës – siç e quajnë veten – nuk heqin dorë nga “fushata e urisë.” Bashkë me “fushatën
e gjenocidit”, ato kanë arritur ta çojnë statusin ndërkombëtar të Izraelit në pikën më të ulët në histori.
Por sa prej këtyre fushatave mbështeten në gënjeshtra të hapura që mediat i përsërisin pa i verifikuar?
Të enjten, 104 organizata publikuan një deklaratë të përbashkët duke pretenduar se Izraeli i pengon të
transferojnë ndihma dhe vendos kushte me kërkesa të tepruara.
Danimarka po konsideron sanksione, kryeministri e kritikoi Netanyahun: “Ai është vetë një problem.”
A e pengon Izraeli dërgimin e ndihmave?
Nga 104 organizatat e përmendura, 84 as që kanë aplikuar.
Vetëm 20 kanë paraqitur kërkesa. Tre janë refuzuar, një është miratuar, dhe pjesa tjetër është ende në
shqyrtim.
Në praktikë, dhjetëra organizata të tjera veprojnë në Rripin e Gazës në bashkëpunim me Izraelin, sepse
kanë përmbushur kriteret.
Me fjalë të tjera, vetë deklarata është vetëm një fazë tjetër e luftës propagandistike – shumë zhurmë për
asgjë.
Shumë prej këtyre organizatave janë grupe margjinale që shfrytëzojnë çdo mundësi për të sulmuar
Izraelin.
Terroristë në kuzhinë
Aktualisht, sasia e ushqimit që hyn në Rripin e Gazës është shumë mbi pragun ndërkombëtar të
standardit. Kërkesat e paraqitura nga Izraeli nuk janë të pabaza. Është e njohur që operativë të Hamasit
janë infiltruar në UNRWA. Por jo vetëm aty. Një nga organizatat që ka nënshkruar thirrjen është Mjekët
Pa Kufij (MSF). Një nga punonjësit e saj, Fadi al-Wadiya, punonte si terapist – por ishte gjithashtu
pjesëtar i Xhihadit Islamik Palestinez dhe anëtar i njësisë së raketave. Nuk pritet që Izraeli të miratojë
organizata që mbulojnë terroristët.
Pse duhet Izraeli të japë leje për organizata që mohojnë vetë të drejtën e tij për të ekzistuar?
Doni të ofroni ndihmë? Në rregull.
Por jo me operativë të Hamasit dhe jo me ideologji raciste, antisemitiste – edhe kur fshihen pas maskës
humanitare.
World Central Kitchen (WCK) nuk është ndër nënshkruesit. Është një nga organizatat më aktive në zonat
nën kontrollin e Hamasit, me qindra punonjës. Në prill 2024, shtatë prej punonjësve të saj u vranë në një
incident tragjik. Si ndodhi kjo? Terroristë ishin infiltruar në stafin e kuzhinës. IDF bëri një hetim dhe
pranoi se ishte dështim operativ. Bashkëpunimi me organizatën u rinovua. WCK punëson qindra
punonjës, dhe Izraeli zbuloi se 62 prej tyre ishin anëtarë të Hamasit. Me kërkesën e Izraelit, ata u
pushuan nga puna.
Kjo është arsyeja pse Izraeli kërkon transparencë. Organizatat që u është refuzuar leja, refuzojnë të
paraqesin listat e punonjësve. Po nëse janë anëtarë të Hamasit? Pse duhet Izraeli të miratojë aktivitete të
grupeve që e mohojnë të drejtën e tij për të ekzistuar? Ndihma është e mirëpritur – por jo me Hamasin
dhe jo me ideologji antisemite të maskuar si humanizëm.
Ku shkon ushqimi?
Fushata e urisë mori hov me fotot e fëmijëve të dobësuar të botuara në faqet e para të gazetave më të
mëdha në botë. Siç është provuar tashmë, këta ishin fëmijë me sëmundje të rënda. Megjithatë, është e
vështirë të mohosh se çmimet e ushqimeve u rritën ndjeshëm, çka tregon për mungesa serioze.
Prapëseprapë, jo çdo raport i agjencive të OKB-së ishte i pabazë, dhe secili duhet shqyrtuar
individualisht.
Ditët e fundit, çmimet kanë rënë ndjeshëm:
1 kg miell, që kishte arritur 500 shekelë, tani është 10–20 shekelë.
1 litër vaj: 25–35 shekelë.
1 kanaçe me humus: 8–20 shekelë.
Dy organizata publikojnë të dhëna ditore për kamionët e ndihmave me ushqime dhe ilaçe si dhe peshën
e ndihmave të futura. Njëra është platforma e OKB-së “2720 Monitoring & Tracking Dashboard”, e krijuar
pas Rezolutës 2720 të Këshillit të Sigurimit të OKB-së që ngarkoi Sekretarin e Përgjithshëm António
Guterres me monitorimin e ndihmave për Gazën. Në praktikë, monitorimi nisi më 19 maj 2025.
Sipas të dhënave të OKB-së (jo të Izraelit), nga 19 maj deri më 12 gusht, në Gaza kanë hyrë 46,335 ton
ndihma humanitare përmes 3,551 kamionësh. Prej tyre, 94% ishin ushqime – 43,554 ton. Shifra
tronditëse është se vetëm 5,985 ton arritën në destinacion me 412 kamionë, që do të thotë vetëm 11.6%
e kamionëve dhe 13% e ndihmës arriti në destinacion.
Ku përfundon pjesa tjetër?
Në gjuhën e kujdesshme të OKB-së, ndihmat “u kapën.” Shpjegimi: “Ushqimet u morën ose paqësisht
nga njerëzit e uritur ose me forcë nga grupet e armatosura.” Me fjalë të thjeshta: ndihmat u grabitën nga
Hamasi dhe nga civilët.
Një studim nga Prof. Neta Barak-Koren dhe studiuesi i pavarur Dr. Jonathan Buxman tregon se në shumë
zona konflikti që kërkojnë ndihma humanitare, përfshirë Gazën, kamionët e ndihmave shndërrohen në
bankomate për sundimtarët e luftës si Hamasi. Rekomandimi i tyre: të ndryshohen rregullat e lojës. Por
kjo është pak e mundshme.
Të dhënat e COGAT
Koordinatori i Qeverisë izraelite për Aktivitete në Territoret (COGAT) publikon të dhëna për të gjitha
ndihmat. Nga 19 maj deri më 12 gusht, në Gaza kanë hyrë 7,471 kamionë me 139,001 ton ushqime dhe
2,115 ton ndihma mjekësore. Diferenca mes të dhënave të OKB-së dhe COGAT-it vjen sepse shumë
ndihma kalojnë jashtë mekanizmit të OKB-së, herë përmes dërgesave private, herë përmes ndihmave
egjiptiane që Kajro nuk dëshiron t’i regjistrojë. Pra, të dhënat e OKB-së janë të pjesshme.
Por ajo që është e qartë është se gjatë një periudhe prej mbi 85 ditësh, çdo banor i Gazës ka marrë rreth
0.8 kg ushqim në ditë, ekuivalente me 4,000 kalori – pothuajse dyfishi i standardit ndërkombëtar prej
2,100 kalorish në ditë për person.
Furnizimi tejkalon nevojën
Sa i përket përbërjes së ushqimit: një studim gjithëpërfshirës nga tetë studiues analizoi sasinë dhe
përbërjen e ushqimit që arriti në Gazë gjatë katër muajve të vitit 2024. Gjetjet ishin të ngjashme:
“Mesatarja e furnizimit në katër muaj ishte 3,163 kalori për person në ditë – dukshëm mbi standardin
prej 2,100 kalorish.” Përfundimi: “Sasia e ushqimit që hyri në Gazë e tejkaloi minimumin humanitar të
kërkuar.”
Atëherë pse ka uri?Ashtu siç e pranon vetë OKB-ja: mungesat lindin sepse ndihmat grabiten, kryesisht
nga Hamasi. Popullsia e Gazës është nën sundimin e Hamasit, jo të Izraelit. Po të donte Hamasi, ushqimi
do të arrinte në çdo shtëpi. Por Hamasi nuk dëshiron këtë – preferon të akuzojë Izraelin për shkaktimin e
urisë. Mediat perëndimore, dhe Haaretz në Izrael, mund të kishin verifikuar të dhënat, por zgjodhën të
mos e bëjnë. Në vend të kësaj, ato e përforcuan fushatën e urisë. Kjo nuk ndihmon civilët në Gaza.
Ndihmon vetëm – dhe ekskluzivisht – propagandën e Hamasit.
Të tjera
Aktuale
Flasin nga Komuna e Pejës, japin detaje për rastin e zyrtarit që u xhirua duke konsumuar narkotikë
Zëdhënësi për Media i Komunës së
Aktuale
5 mijë euro ose i tregojmë burrit tënd që ke kalu me 2-3 persona…
Prokuroria Themelore e Gjakovës ka ngritur
Aktuale
Mbi 144 mijë aplikime të pranuara për subvencionin e teksteve shkollore
Gjashtë ditë pas hapjes së sistemit