Rruga e Mërgimtarit vërtetë është e mundimshme, këtë verë u kthyem për Gjermani, mirëpo pritjet nëpër kufi ishin të gjata të mundimshme e të lodhshme, sidomos tek kufiri në Hungari, ku pritëm më shumë se 8 orë, aty mërgimtarët u shtrinë nëpër livadhe që të pushonin pak nga udhëtimi e pritja e stërzgjatur.
Aty dëgjoje të qara fëmijësh që ishin lodhur nga rruga e po i mundonte edhe vapa e cila nuk durohej, kishte edhe të moshuar që me vështirësi po i banin ballë lodhjes e vapës.
Krejt këto malltretime nuk merrnin fund këtu sepse kur e dorëzoje pasportën Shqiptare tek Hungarezi t’a merrte me neveri vetem pse je Shqiptar. Pritja e lodhshme vazhdonte edhe nëpër kufi të tjerë, e kur i sheh të gjitha këto malltretime të Mërgimtarëve e sheh lajmin që mbi 1 milion Mërgimtarë erdhën këtë verë dhe shpenzuan rreth 500 milionë euro, andaj Mërgimtarët duhet vlerësuar e respektuar, jo për diçka tjetër, as për këto ndihma financiare mos të respektohen por tek e fundit të respektohen sepse janë vëllezërit e motrat tona…!
