Rigim e lot pa zë shoh e ndjej
Si vjeshtë e zezë në vite,
Sytë që vrasin gjithandej
E lotin fshehim, se vjeshta po vjen…
Rigon loti padashje
Se mërzia vjen – gjithmonë me vjeshtën,
E në kopësht, unë këputa një trëndafil
Veç ty të mendoj, se veç për ty kam ndjenj.!
P.S. vjeshtës me kujtime njerëzore..